Tłumaczenia w kontekście hasła "Rogowacenie słoneczne" z polskiego na angielski od Reverso Context: Ostrzeżenie: Rogowacenie słoneczne może prowadzić do raka skóry Nonmelanoma Rogowacenie słoneczne (ang. actinic keratosis – AK) jest obecnie drugą najczęściej stawianą diagnozą przez dermatologów w Stanach Zjednoczonych [1]. Schorzenie to uznaje się za stan przednowotworowy. W związku z ryzykiem rozwoju raka skóry wszystkie zmiany o charakterze AK powinny zostać poddane leczeniu [2]. Dermatoskopia znamion Spis treści: Dermatoskopia Dermatoskopia polega na badaniu skóry przy pomocy przyrządu optycznego - dermatoskopu, zazwyczaj w powiększeniu 10 krotnym. Dzisiejsze nowoczesne dermatoskopy są zazwyczaj sprzęgane z urządzeniami cyfrowymi, umożliwiającymi archiwizację danych i porównywanie zmian w odcinkach czasowych. Umożliwia to śledzenie ewolucji zmian (kurzajki, brodawki wirusowe, mięczaki zakaźne, rogowacenie słoneczne, łagodne nowotwory skóry). Do pierwszej wizyty doliczamy cenę konsultacji. Cena za jedną zmianę (przy większej ilości zmian w jednym miejscu cena ustalana indywidualnie).Dorośli i dzieci od 6 r.ż. Według Techniker Krankenkasse (TK) rogowacenie słoneczne jest najczęstszym przedwczesnym rakiem skóry - wywoływanym przez nadmierne promieniowanie UV. Nieleczona często przekształca się w złośliwą postać raka skóry. Według firmy ubezpieczeniowej istnieje kilka terapii, które z powodzeniem mogą leczyć rogowacenie słoneczne: Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd Hỗ Trợ Nợ Xấu. Rogowacenie słoneczne (dawniej rogowacenie starcze) to zmiany na skórze, powstające na skutek nadmiernej ekspozycji na promienie UV. Jakie są objawy rogowacenia słonecznego i na czym polega leczenie takich zmian skórnych? Rogowacenie słoneczne powstaje na skutek zmian w DNA naszych komórek, spowodowanych promieniowaniem słonecznym. Spis treściRogowacenie słoneczne: lokalizacjaRogowacenie słoneczne: wygląd zmianJak powstaje rogowacenie słoneczne?Czy rogowacenie słoneczne jest groźne?Rogowacenie słoneczne: diagnostykaZ czym różnicować rogowacenie słoneczne?Rogowacenie słoneczne: leczenieProfilaktyka rogowacenia słonecznego Rogowacenie słoneczne było dawniej nazywane również rogowaceniem starczym, ponieważ obserwowano je przede wszystkim u ludzi starszych lub starzejących się, którzy przez wiele lat byli narażeni na szkodliwe działania promieniowania UV. Samo rogowacenie to proces który naturalnie zachodzi w naszej skórze. Polega on na obumieraniu i złuszczaniu wierzchnich warstw naskórka, które są stopniowo "wypychane" przez komórki młode, znajdujące się w warstwach głębszych, które powoli wydostają się na powierzchnię naszej skóry. Czasem rogowacenie, gdy jest zbyt nasilone, może przyjmować patologiczny charakter, a w przypadku rogowacenia słonecznego sprawcą takiego stanu są (jak sama nazwa wskazuje) promienie słoneczne. Rogowacenie słoneczne: lokalizacja Rogowacenie słoneczne w związku z patogenezą umiejscawia się w obszarach, które są narażone na przewlekłe, intensywne działanie promieni słonecznych. Zmiany typu rogowacenia słonecznego możemy więc głównie zobaczyć na twarzy, karku, głowie, a także nieosłoniętych częściach kończyn górnych i dolnych. Rogowacenie słoneczne: wygląd zmian Zazwyczaj rogowacenie słoneczne prezentuje się jako zmiany o szaro-żółto-brunatnym zabarwieniu, zbudowane z kilku warstw zrogowaciałego naskórka o nierównej powierzchni. Zmiany te są szorstkie w dotyku, mogą leżeć w poziomie skóry lub wystawać ponad nią. Przy próbie usunięcia takiej zmiany skóra pod nią zacznie delikatnie krwawić. Taka postać rogowacenia słonecznego rozwija się przez wiele lat, a zanim pojawi się typowy obraz kliniczny można zaobserwować w tych charakterystycznych miejscach pogrubioną, pomarszczoną skórę, pokrytą licznymi i głębokimi zmarszczkami. Na powierzchni skóry widzimy również teleangiektazje, które są poszerzonymi, drobnymi naczyniami krwionośnymi. Taka skóra w wyniku działania promieni UV zostaje uszkodzona nie tylko na powierzchni, ale dochodzi również do rozpadu i zahamowania syntezy kolagenu i włókien elastycznych w jej głębszych warstwach. Jak powstaje rogowacenie słoneczne? Wiadomo już, że za powstawanie rogowacenia słonecznego odpowiedzialne są promienie słoneczne. W jakim mechanizmie jednak dochodzi do uszkodzenia komórek skóry? Promieniowanie UV powoduje powstawanie zmian bezpośrednio w DNA naszych komórek. W warunkach fizjologicznych posiadamy pewien gen, który jest odpowiedzialny za hamowanie ich proliferacji. Promieniowanie UVB powoduje uszkodzenie tego genu, w wyniku czego komórki zaczynają wzrastać w niekontrolowany sposób. Dotyczy to przede wszystkim komórek położonych najbardziej na zewnątrz. Komórki w głębszych warstwach "nie nadążają" i w związku z tym na powierzchni skóry gromadzą się złuszczone, starsze komórki naskórka. To wszystko powoduje, że skóra nie ma wystarczająco dużo czasu, aby się zregenerować po częstych i długotrwałych ekspozycjach na słońce. Czy rogowacenie słoneczne jest groźne? Jeśli dojdzie do uszkodzenia DNA komórek, są one pozbawione jakiejkolwiek kontroli. Dlatego rogowacenie słoneczne uważane jest za stan przednowotworowy, który może po wielu latach prowadzić do powstania raka skóry, jakim najczęściej jest rak kolczystokomórkowy. Takim przekształceniom do pełnoobjawowego raka skóry ulega około 10-20 % przypadków rogowacenia słonecznego. Na przemianę o charakterze nowotworowym może wskazywać szybkie powiększanie się zmiany, tendencje do tworzenia się nadżerek i owrzodzeń oraz krwawienie. Rogowacenie słoneczne: diagnostyka Rogowacenie słoneczne ma na tyle charakterystyczną morfologię, że zwykle wystarczy "rzut oka" lekarza, aby podejrzewać tę właśnie chorobę. Jednak diagnostyka wszystkich zmian skórnych zawsze powinna obejmować badanie histopatologiczne wycinka, ponieważ nigdy nie można mieć pewności, że zmiana, którą widzimy jest całkowicie niegroźna. W badaniu mikroskopowym rogowacenie słoneczne będzie charakteryzowało się występowaniem tak zwanych komórek atypowych, to znaczy takich, które odbiegają wyglądem od prawidłowych komórek. Komórki atypowe mogą być większe, o zmienionym kształcie, z inną morfologią jąder komórkowych. W rogowaceniu słonecznym takie komórki występują jedynie w naskórku. Jeśli komórki atypowe przekraczają błonę podstawną, która jest granicą między naskórkiem a skórą właściwą, mówimy wtedy już o procesie nowotworowym. To pokazuje nam, że badanie histopatologiczne jest niezbędne w postawieniu prawidłowej diagnozy, ponieważ postępowanie w rogowaceniu słonecznym znacząco różni się od terapii nowotworów. Z czym różnicować rogowacenie słoneczne? Tak jak wspomniano, rozpoznanie rogowacenia słonecznego opiera się na diagnostyce histopatologicznej. Kliniczne choroba ta może przypominać inne dermatozy, takie jak wspomniany wcześniej nowotwór, brodawkę łojotokową, brodawki płaskie, chorobę Bowena czy hiperkeratotyczną postać tocznia rumieniowego przewlekłego. Rogowacenie słoneczne: leczenie Po potwierdzeniu w badaniu histopatologicznym nienowotworowego charakteru zmiany zaleca się wdrożenie leczenia, aby ograniczyć toczący się proces. Dostępnych jest kilka metod terapeutycznych. W leczeniu rogowacenia słonecznego stosuje się między innymi krioterapię ciekłym azotem, maści zawierające retinoidy, fluorouracyl lub krem zawierający imikwimod, który jest niestety bardzo drogi i przez to niedostępny dla wszystkich. Stosowanie maści i kremów zawierających te substancje zmiękcza szorstkie, zrogowaciałe warstwy i dzięki temu wspomaga naturalny proces rogowacenia skóry. Taką terapie miejscową stosuje się w różnych schematach i konfiguracjach, zazwyczaj jednak trwa ona kilka tygodni. Jeśli badanie mikroskopowe potwierdzi, że mamy do czynienia z nowotworem, pozostaje nam jedynie leczenie radykalne, które może polegać na głębokim mrożeniu ciekłym azotem lub na chirurgicznym usunięciu całej zmiany. Profilaktyka rogowacenia słonecznego Powszechnie wiadomo, że nadmierna ekspozycja na promienie słoneczne przynosi więcej szkód niż pożytku, dlatego zawsze powinniśmy zachować umiar przy opalaniu. Na uszkodzenie skóry przez słońce najbardziej narażone są osoby o jasnej karnacji, u których szybko dochodzi do zarumienienia się skóry i oparzeń słonecznych. Zawsze musimy pamiętać o kremach z filtrem przeciwsłonecznym - takich, które mają minimum SPF 30, a najlepiej 50-60. Kiedy już zaobserwujemy u siebie zmiany o charakterze rogowacenia słonecznego, musimy pamiętać o regularnych wizytach u lekarza dermatologa, który będzie je kontrolował i wdrażał ewentualne leczenie. Rogowacenie mieszkowe – chropowatość skóry jako jego główna oznaka > Pielęgnacja ciała Wprowadzenie Skąd w ogóle bierze się ta dolegliwość, jakie objawy powoduje i kogo może dotknąć? Czy istnieją skuteczne sposoby, żeby ją złagodzić? W tym artykule postaramy się odpowiedzieć na najczęstsze pytania dotyczące tego problemu skórnego. Rogowacenie mieszkowe może mieć charakter przewlekły lub po jakimś czasie samoistnie ustąpić. Uznawane jest raczej za defekt kosmetyczny niż chorobę, więc bardzo często nie wymaga skomplikowanych i specjalistycznych terapii. Dermatolodzy są zdania, że grudki na ramionach, nogach i pośladkach mogą mieć podłoże genetyczne1. Niemniej permanentna gęsia skórka, której przyczyną jest właśnie nadmierne rogowacenie skóry, może powodować psychiczny dyskomfort i zniechęcać do noszenia strojów odkrywających zajęte partie ciała. To może znacznie pogarszać jakość życia, zwłaszcza u kobiet. Właśnie dlatego, zamiast zostawiać ten problem, licząc na to, że sam ustąpi, lepiej wdrożyć odpowiednie środki oraz skutecznie pozbyć się jego objawów. Nadmierne rogowacenie skóry – podstawowe informacje Jego objawy są dość charakterystyczne i łatwo odróżnić je od tych, które zwiastują inne choroby skóry. Rogowacenie sprawia, że skóra jest chropowata oraz pokryta grudkami; zmiany najczęściej występują na tylnych partiach ramion, nogach oraz pośladkach. Wokół grudek skóra jest zaczerwieniona oraz łuskowata. Grudki uwypuklają się na suchej skórze. Produkty do pielęgnacji skóry atopowej mogą poprawić wygląd skóry także u osób, które cierpią na rogowacenie naskórka. Co powoduje nadmierne rogowacenie naskórka? Przyczyny należy upatrywać w odkładaniu się białka skórnego zwanego keratyną, która blokuje ujścia mieszków włosowych. Ich zatkanie skutkuje szorstkością i grudkowatością skóry. Sucha skóra sprawia, że symptomy stają się bardziej widoczne1 i nasila się rogowacenie mieszkowe. Leczenie to tak naprawdę systematyczna i dobrze dobrana pielęgnacja. Silne nawilżanie jest kluczem do poprawy wyglądu skóry na ramionach, nogach oraz pośladkach. Dlatego, jeśli też masz rogowacenie mieszkowe, domowe sposoby, jak nawilżające kremy, mogą je złagodzić. Dermatolodzy uważają, że to schorzenie może mieć podłoże genetyczne, lecz dotychczas nie udało się zidentyfikować żadnej konkretnej przyczyny. W wielu przypadkach rogowacenie mieszkowe ustępuje samoistnie z wiekiem2. Dlatego, jeśli też cię dotknęło, głowa do góry, nawet jeśli całkowicie nie złagodzisz jego objawów, możesz liczyć na to, że samo ustąpi w niedalekiej przyszłości. Kiedy chropowatość skóry jest przejawem rogowacenia mieszkowego? Mieszkowe rogowacenie skóry jest bardzo powszechną przypadłością i łatwo znaleźć w internecie zdjęcia towarzyszących jej zmian skórnych. Dlatego, jeśli wydaje ci się, że ciebie też dotknęło, łatwo możesz to sprawdzić. Oczywiście najlepszym potwierdzeniem będzie konsultacja z lekarzem specjalistą. Głównym objawem są drobne, twarde, niebolesne grudki na tylnych partiach ramion, na nogach oraz na pośladkach. Skóra wokół grudek na tych obszarach ciała bywa zaczerwieniona i łuskowata. Obszary zajęte przez rogowacenie skóry mogą swędzieć, zwłaszcza gdy skóra jest przesuszona. Rogowacenie mieszkowe ma tendencję do nasilania się podczas mroźnych zim1, dlatego w tym okresie należy jeszcze silniej dbać o skórę oraz intensywnie ją nawilżać. Jeśli przypuszczasz, że masz nadmierne rogowacenie naskórka, najlepiej skonsultować się z lekarzem dermatologiem, który potwierdzi diagnozę oraz zaleci najskuteczniejszą formę leczenia, pozwalającą skutecznie złagodzić wszelkie symptomy. Czym jest rogowacenie słoneczne? Rogowacenie słoneczne jest zmianą skórną, chorobą obejmującą obszary dotknięte nadmiernym nasłonecznieniem i promieniami ultrafioletowymi w ogóle: nic dziwnego, że rogowacenie słoneczne nazywane jest również rogowaceniem słonecznym .Zobacz inne zdjęcia rogowacenia słonecznegoRogowacenie słoneczne to zmiany skórne o znaczeniu dermatologicznym: mogą one w rzeczywistości prowadzić do postaci rakowych, takich jak rak kolczystokomórkowy (spinalioma) i rak podstawnokomórkowy (podstawniak).częstość Rogowacenie słoneczne jest zaburzeniem związanym częściowo z wiekiem, a częściowo z fototypem osobnika: dotyczy 60% osób o jasnej karnacji w wieku powyżej 40 lat i 80% osób starszych w wieku powyżej 60 lat: jest to zatem powszechny stan, który może również dotknąć młodych ludzi, którzy są coraz bardziej narażeni na działanie sztucznych promieni UV, aby uzyskać nienaganną opaleniznę nawet w zimie. Nic dziwnego, że ten rodzaj urazu jest uważany za najczęstszą postać przednowotworową słoneczne jest rzadką chorobą rasy czarnej i osób o wysokim fototypie (IV-VI).Chociaż rogowacenie słoneczne może również wystąpić u kobiet, obecne szacunki wskazują, że patologia ta objawia się nieco większą częstością u mężczyzn. Wyjaśnienie tego faktu może wynikać z tendencji wielu eksponentów płci męskiej do wystawiania się na słońce przez dłuższy czas bez stosowania ochrony Przyczyny i czynniki ryzyka rogowacenia słonecznego Zarówno na poziomie eksperymentalnym, jak i epidemiologicznym, promienie ultrafioletowe są przyczyną powodującej manifestację aktyniczną. Promieniowanie przyspiesza fotostarzenie skóry: ta hipoteza została wykazana przez fakt, że skórze, oprócz prezentowania rogowacenia słonecznego, towarzyszą również zmarszczki, nowotwory, piegi słoneczne i piegi, typowe zdarzenia określone przez napromieniowanie UV .Paradoksalne wydaje się, że osoby starsze skarżą się na rogowacenie słoneczne w czasie, gdy ekspozycja na słońce jest zmniejszona, prawie nieobecna. Wyjaśnienie jest proste: keratozy słoneczne stanowią zjawisko skumulowane, co oznacza, że ​​przez lata promieniowanie UV „kumuluje się” w skórze - która działa jak gąbka - i wybuch choroby może nastąpić nagle, nawet jeśli obiekt nie był poddawany opalenizny przez kilka lat. Ekspozycja na słońce, która przyczynia się do rogowacenia słonecznego, może być jednak również mimowolna, w tym sensie, że nawet spacery, prace budowlane i rolnicze mogą stanowić przyczynę, która nawet wiele lat po zaprzestaniu pracy powoduje związek między rogowaceniem słonecznym a immunodepresją : zmiana warunków immunologicznych u pacjentów (na przykład tych, którzy przeszli przeszczep narządu) może sprzyjać postępowi rogowacenia słonecznego w guzie, przyspieszając czas ewolucja w niektórych przypadkach rogowacenie słoneczne może być konsekwencją długotrwałego narażenia na szczególne substancje chemiczne lub promieniowanie Oznaki i cechy rogowacenia słonecznego Ogólnie rzecz biorąc, rogowacenie słoneczne występuje głównie na poziomie twarzy (zwłaszcza w małżowinach usznych, czole i wargach), nóg, ramion, pleców rąk i skóry głowy (u osób łysych), to znaczy we wszystkich tych obszarach najbardziej narażone na słoneczne występuje w postaci rumieniowych łusek, normalnych kolorów, zabarwionych na żółto lub szarawo, otoczonych czerwoną aureolą i spowodowane przez rogowacenie słoneczne są bardziej widoczne w dotyku niż w oczach, ponieważ łuski są szorstkie, a obszar przedstawia grudki reliefowe. Dzieje się tak przede wszystkim w początkowej fazie rozwoju choroby, ponieważ zmiany chorobowe są tak małe, że trudno je dostrzec przez prosty wygląd. Jednak rozwój zmian chorobowych zachodzi bardzo powoli, ale mogą one zwiększyć ich rozmiar, aby osiągnąć rozmiar 3-6 pamiętać, że rogowacenia słonecznego nie należy mylić z rogowaceniem łojotokowym: te ostatnie stanowią łagodny stan, który nie może powodować Aby dowiedzieć się więcej: Objawy rogowacenia słonecznegoNa ogół rogowacenie słoneczne jest bezobjawowe; jako takie nie mają oczywistych efektów, z wyjątkiem uczucia swędzenia lub, w niektórych przypadkach, tej symptomatologii, rogowacenie słoneczne może ulec zapaleniu, powodując zaczerwienienie skóry, które często je w bardzo rzadkich przypadkach zmiany skórne mogą Ewolucja i powikłania rogowacenia słonecznego Jak wspomniano, rogowacenie słoneczne może ewoluować i komplikować się w postaci złośliwego szczęście u większości pacjentów rogowacenie słoneczne pozostaje łagodną zmianą, która nie powoduje niektórych przypadkach doszło do naturalnej inwolucji rogowacenia słonecznego, podczas gdy w innych odnotowano, że rogowacenie nie ewoluuje i nie zanika, ale pozostaje w takiej samej postaci, w jakiej pomimo tego oszacowano, że około 10% pacjentów cierpiących na rogowacenie słoneczne przechodziło złośliwą ewolucję oszacowano, że około 50% przypadków raka płaskonabłonkowego zaczęło się od nieleczonych rogowacenia słonecznego. Dlatego od razu widać, jak ważna jest wczesna diagnoza i terminowe leczenie różnicowa Rozpoznanie rogowacenia słonecznego jest absolutnie ważne, ponieważ możliwe jest, że choroba skóry przekształciła się w postać złośliwą: pod tym względem rogowacenie słoneczne oceniono jako śródnabłonkową neoplazję keratynocytów . Jednakże, jak już wspomniano, rogowacenie słoneczne nie jest uważane za nowotwór, ale za postać przedrakową: dlatego niekoniecznie przekształca się w nowotwór, chociaż istnieje pewne prawdopodobieństwo w tym zakresie. Z tego powodu specjalista musi prawidłowo zdiagnozować chorobę dermatologiczną, zanim stanie się Aby dowiedzieć się więcej: Leki stosowane w leczeniu rogowacenia słonecznegoPo diagnozie przeprowadzonej przez dermatologa lub specjalistę pacjent musi przejść ostatnią terapeutyczne do eliminacji rogowacenia słonecznego są różne. Wybór metody leczenia, a nie innej, leży oczywiście po stronie specjalisty, który przepisze terapię, która najlepiej pasuje do każdego pacjenta farmakologiczne rogowacenia słonecznego obejmuje podawanie miejscowe leków, które należy stosować bezpośrednio na obszar dotknięty zmianami. Pośród aktywnych składników najczęściej stosowanych w tej dziedzinie pamiętamy:Diklofenak w 3% żelu w połączeniu z kwasem hialuronowym;5-fluorouracyl (5-FU) w maści w stężeniach od 0, 5% do 5%;5% mieszanka w możliwych zabiegów naprawczych - mniej lub bardziej inwazyjnych - pamiętamy:Wycięcie chirurgiczne;Terapia fotodynamiczna;Krioterapia (leczenie ciekłym azotem); w przypadkach, w których zostanie to uznane za właściwe, lekarz specjalista może zdecydować o poddaniu pacjenta kombinacji wyżej wymienionych terapii (na przykład przyjmowaniu 5-FU, a następnie krioterapii), w celu zwiększenia prawdopodobieństwa gojenie i zmniejszenie skutków fotodynamiczna Terapia fotodynamiczna w leczeniu rogowacenia słonecznego zasługuje na dalsze badania: znana jest pod skrótem PDT i stanowi innowacyjną, niechirurgiczną terapię mającą na celu wyeliminowanie rakowych i przedrakowych form skóry. Technika ta składa się z procesu chemicznego przeprowadzanego przez światło (terapia fotochemiczna): światło jest pochłaniane przez światłoczułą substancję, z tworzeniem ROS (reaktywnych form tlenu, które niszczą komórkę, w której powstały). W rezultacie umiera komórka przednowotworowa. Substancja światłoczuła - lub fotosensybilizator - jest nakładana na skórę, penetruje i identyfikuje chore komórki. Substancje te są lekami aktywowanymi światłem, które wywołują reakcję fotochemiczną prowadzącą do śmierci chorych komórek (w tym przypadku dotkniętych rogowaceniem słonecznym).profilaktyka Dobrą praktyką jest stosowanie technik zapobiegających możliwemu rogowaceniu słonecznemu, które powinno być tym bardziej ostrożne i skrupulatne, im większe predyspozycje podmiotu (niski fototyp, aktywność na świeżym powietrzu, ciągła ekspozycja na słońce itp.): Stosowanie kremów z filtry przeciwsłoneczne i odzież ochronna (na przykład kapelusz, zwłaszcza łysy) wydają się trywialne, ale stanowią bardzo ważną formę Aby naprawić koncepcje ...chorobaRogowacenie słoneczne lub rogowacenie słoneczne: obejmuje obszary dotknięte promieniowaniem UV (słonecznym lub sztucznym). Jest to forma pre-rakotwórcza, która może prowadzić do bazalioma lub tego terminu„Rogowacenie” wskazuje na nieprawidłową normalną keratynizację warstwy rogowej skóry, która staje się grubsza i bardziej nieregularna. Z drugiej strony nazwa aktyniczna, która wywodzi się z greckiej ακτίνα, dosłownie oznacza „ promień ”, spowodowany klinicznyRumieniowe łuski, o normalnym kolorze lub zabarwione na żółto lub znowu szarawe i otoczone czerwoną aureolą i teleangiektazjami. Łuski są szorstkie, a obszar ma uniesione grudki. Zazwyczaj rogowacenie słoneczne jest bezobjawowe z uczuciem dotknięte obszaryWystępują głównie na poziomie twarzy (zwłaszcza małżowiny usznej i czoła), nóg, ramion, grzbietu dłoni i skóry głowy (u osób łysych), obszarów najbardziej narażonych na przedmioty wpływająOsoby starsze o jasnej karnacji i jasnych włosach (przede wszystkim). Rzadki stan w czarnej wyzwalaczaPromienie UV, które gromadzą się w skórze podczas różnych ekspozycji słonecznych prowadzonych przez lata. Nasilone zjawisko u osób z obniżoną rozwiązańusunięcie chirurgiczne, terapia fotodynamiczna, krioterapia (leczenie ciekłym azotem), terapia laserowa, leczenie farmakologiczne (z użyciem 3% żelu diklofenaku w kwasie hialuronowym, 5-FU w 0, 5-5% lub z imikwimodem w 5%).profilaktykaZawsze stosuj filtr przeciwsłoneczny z osłonami i kapeluszem (u osób łysych). Rogowacenie słoneczne jest schorzeniem skóry przebiegającym z nawarstwieniami skórnymi, które często pojawiają się na podłożu nieprawidłowości spowodowanych działaniem promieniowania słonecznego lub w wyniku występowania zmian starczych w obrębie skóry. Rogowacenie słoneczne najczęściej jest zlokalizowane na obszarach niezakrytych przez ubrania. Szkodliwe są zwłaszcza promienie prowadzące do powstania szarożółtych ognisk z przebarwieniami i odbarwieniami, zmniejszonej sprężystości, suchości i złuszczania, grubych zmarszczeń, czy pobruzdowań skórnych oraz rozszerzenia powierzchownych naczyń skórnych. Cechy skóry uszkodzonej przez promieniowanie słoneczne często nakładają się na skórę starczą, stąd różnicowanie między nimi nie jest możliwe we wszystkich rogowacenia słonecznego Rogowacenie słoneczne przebiega z żółtymi nawarstwieniami rogowymi, które cechują się suchą i nierównomierną powierzchnią oraz położeniem w poziomie skóry. Po usunięciu rogowych mas odsłania się lekko krwawiąca powierzchnia. Rogowacenie słoneczne często są liczne i rozsiane, występują na czole lub w okolicy skroniowej, a u osób łysych również na głowie. Ponadto rogowacenie słoneczne obserwuje się na małżowinach usznych, rzadziej na grzbietach rąk, przedramionach i podudziach. Okres utrzymywania się zmian jest wieloletni. Rogowacenie słoneczne może być punktem wyjścia raków kolczystokomórkowych lub podstawnokomórkowych skóry, na taki przebieg może wskazywać powiększanie się wykwitu, pojawienie się nacieku w obrębie podstawy i wystąpienie nadżerek lub powierzchownego rozpadu, nawet przy lekkim rogowacenia słonecznego Rozpoznanie rogowacenia słonecznego ustala się w oparciu o pewne cechy kliniczne wykwitów skórnych i ich typową lokalizację. Rozstrzygające jest badanie histologiczne wykazujące charakterystyczne nieprawidłowości. W różnicowaniu rogowacenia słonecznego należy wykluczyć przede wszystkim wczesną brodawkę łojotokową (wykwity są z reguły bardziej wyniosłe, lokalizacja może również obejmować okolice przykryte ubraniem), brodawki płaskie (pojawiają się częściej w młodszym wieku i mają skłonności do samoistnego ustępowania) i hiperkeratotyczną odmianę tocznia rumieniowatego przewlekłego (stan zapalny jest bardziej nasilony, zmiany ustępując pozostawiają blizny).Leczenie rogowacenia słonecznego Terapia rogowacenia słonecznego zależna jest od wyniku badania histologicznego. Jeżeli nie wykazuje się cech przejścia w nowotwór można zastosować zamrażanie z użyciem płynnego azotu, tretynoinę w kremie, a ponadto skojarzyć te preparaty z retinoidami. Jeżeli wykwity skórne są bardziej zaawansowane histologicznie, wskazane jest głębsze zamrażanie płynnym azotem lub chirurgiczne wycięcie Kłos Bibliografia "Choroby skóry dla studentów medycyny i lekarzy", Stefania Jabłońska, Tadeusz Chorzelski, wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa "Dermatologia i wenerologia, podręcznik dla szkół medycznych", wyd. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa Copyright © 2007-2016 Wszelkie Prawa Zastrzeżone. Serwis ma charakter wyłącznie informacyjny. Decyzje o leczeniu muszą być podejmowane w porozumieniu z lekarzem. Data aktualizacji: 9 lutego 2022 Rogowacenie słoneczne występuje u osób w starszym wieku, przez lata narażonych na duże dawki promieniowania ultrafioletowego. Czy jest groźne? Czy może się przekształcić w nowotwór? Sprawdź, na czym polega jego leczenie. Co to jest rogowacenie słoneczne? Rogowacenie słoneczne (actinic keratosis, AK) jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń dermatologicznych. Powodowane jest nadmierną ekspozycją na promieniowanie słoneczne (ultrafioletowe) na przestrzeni wielu lat. Zazwyczaj objawia się w późniejszym wieku, dlatego znane jest też jako rogowacenie starcze (określenie przestarzałe, obecnie rzadziej używane w terminologii medycznej). Uważane jest za stan przedrakowy – może prowadzić do rozwoju złośliwego raka kolczystokomórkowego wywodzącego się z keratynocytów, czyli komórek naskórka. Dlatego jego leczenie ma charakter i cel nie tylko kosmetyczny, ale też stanowi element profilaktyki antynowotworowej. Schorzenie to zostało opisane po raz pierwszy już w roku 1869 przez niemieckiego patologa Ernsta Christiana Neumanna. Obecnie stanowi jednostkę chorobową oznaczoną w międzynarodowej klasyfikacji ICD-10 symbolem (rogowacenie związane z promieniowaniem słonecznym). W katalogu ICD-11 znajduje się pod numerem EK90. Objawy rogowacenia słonecznego Rogowacenie posłoneczne występuje przede wszystkim w tych miejscach ciała, które są nieosłonięte i na co dzień narażone na działanie promieni UV. To głównie dłonie, twarz, szyja oraz nieowłosiona skóra czaszki. Objawy zaburzenia rozwijają się przez długie lata. W tym czasie charakter zmian ewoluuje. Obrazujące rogowacenie słoneczne zdjęcia zazwyczaj pokazują: grudki hiperkarotyczne, zbudowane z pogrubionej warstwy rogowej naskórka; łuszczące się, jasne blaszki, niekiedy obwiedzione czerwonym rumieniem; rogi skórne, czyli objęte silnym rogowaceniem zmiany brodawkowe. Zmiany te często grupują się w większe ogniska o średnicy do nawet kilku centymetrów. Wokół nich obserwowane jest nasilone marszczenie i wysuszenie skóry, a także tak zwane teleangiektazje, czyli pajączki naczyniowe. Domowe sposoby na rogowacenie słoneczne powinny się ograniczać przede wszystkim do działań profilaktycznych. Należy unikać nadmiernej ekspozycji na słońce, stosować kremy z filtrami ochronnymi o wysokim faktorze, czy nosić nakrycia głowy. Nie powinno się korzystać z solariów. Zalecenia te należy wdrożyć zwłaszcza, jeśli zaobserwowane zostaną pierwsze niepokojące zmiany. Leczenie naturalne polegające na stosowaniu różnego rodzaju preparatów, olejków czy peelingów złuszczających rogowaciejący naskórek może nie być skuteczne. Co więcej, niektóre działania mogą pogłębić problem. Próby mechanicznego usuwania grudek czy łusek często przyczyniają się do krwawienia i dalszych podrażnień. Podejrzewając rogowacenie starcze skóry dobrze jest skonsultować się z lekarzem dermatologiem, ewentualnie poddać wstępnej diagnostyce w gabinecie kosmetologicznym. Leczenie rogowacenia słonecznego Leczenie rogowacenia słonecznego zależy od tego, jak bardzo zaawansowane jest schorzenie i jak rozległe są zmiany. Stosuje się terapie ukierunkowane na: Pojedyncze zmiany, w tym takie procedury, jak: krioterapia, czyli wymrażanie, elektrokoagulacja – niszczenie prądem, łyżeczkowanie – usuwanie mechaniczne. Obszary ciała objęte rogowaceniem: laseroterapia – niszczenie wiązkami emitowanym przez laser, dermabrazja – mechaniczne ścieranie naskórka i skóry, peeling średnio głęboki z użyciem substancji chemicznych. Zabiegi te wykonuje się w gabinetach kosmetologicznych, a nawet klinikach medycyny estetycznej. Nie należy ich przeprowadzać na własną rękę zwłaszcza, że wcześniej zmiany powinny być ocenione pod kątem ewentualnego nowotworzenia. W przypadku wykrycia raka, pacjent powinien poddać się operacji chirurgicznego wycięcia zmian. A jak leczyć rogowacenie słoneczne farmakologicznie? Lek na rogowacenie słoneczne Stosowane są też na rogowacenie słoneczne leki, przeważnie maści do użytku miejscowego. Skuteczność wykazują: 5-fluorouracyl - zasada pirymidynowa, lek przeciwnowotworowy, który zaburza syntezę DNA i RNA; sól sodowa diklofenaku - niesteroidowy lek przeciwzapalny; kwas hialuronowy - polisacharyd potocznie nazywany eliksirem młodości, składnik budulcowy skóry właściwej, nadający jej elastyczność, jędrność, odpowiednie nawilżenie; imikwimod - lek modulujący działanie układu odpornościowego, stosowany w chorobach skóry; mebutynian ingenolu - naturalny wyciąg z rośliny leczniczej znanej jako trojeść mleczna, powodujący obumieranie komórek objętych patologicznymi zmianami. Ze względu na liczne działania niepożądane charakterystyczne dla wielu tego typu leków, terapię należy prowadzić pod nadzorem lekarza. Diagnostyka rogowacenia słonecznego Diagnostyka rogowacenia słonecznego obejmuje kilka działań, z których część można wykonać w gabinecie kosmetologicznym lub dermatologicznym, część zaś wymaga konsultacji onkologicznej. Są to: naoczna obserwacja objawów klinicznych. Dla doświadczonego specjalisty często stanowi ona podstawę do wydania wstępnej diagnozy; badanie dermatoskopowe, z użyciem urządzenia optycznego pozwalającego obejrzeć zmiany w znacznym powiększeniu; pobranie wycinka z podejrzaną zmianą do badań histopatologicznych, a więc mających ocenić charakter tkanek pod kątem ewentualnego nowotworu i jego złośliwości. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie!

rogowacenie słoneczne skóry zdjęcia